Amerikaans onderzoek suggereert dat 95 procent van de apps voor kinderen onder de vijf jaar misleidende reclames bevatten.
Kinderen worden gemanipuleerd in het doen van aankopen zonder dat ze het doorhebben. Volgens Justine Pardoen, specialist mediaopvoeding bij Bureau Jeugd & Media en hoofdredacteur mediaopvoeding.nl is het onethisch. ,,Het is misbruik maken van de ontwikkelingsfase waar die kinderen inzitten.‘’
De onderzoekers hebben de 135 populairste spelletjes voor kinderen onder de vijf jaar onderzocht. 129 app‘s bevatten een vorm van reclame. Vaak zijn deze misleidend en manipulatief. De spellen die in het onderzoek worden genoemd, zijn bijna allemaal beschikbaar in de Nederlandse Google Play Store. Ook spelletjes met het label educatief bevatten veel reclames.
De meest voorkomende manier van reclame is het inzetten van een karakter. Figuren zoals Barbie en Strawberry Shortcake prijzen items aan waar je voor moet betalen. In sommige gevallen gaat zo‘n figuurtje huilen als er niks wordt gekocht. Een andere vorm van misleidende reclame is pop-up videos. Vaak zitten die verborgen onder een knop met een logo dat iets anders suggereert dan een reclamevideo, bijvoorbeeld een knop met een teddybeer erop. Het is daarom, zelfs voor volwassenen, moeilijk om onderscheid te maken tussen spel en reclame. Eerder bleek al dat zulke video‘s vaak niet geschikt zijn voor kinderen.
Onethisch
Volgens Justine Pardoen is het onethisch om kinderen op jonge leeftijd aan misleidende reclame bloot te stellen. ,,We zeggen met z‘n allen dat we kinderen moeten beschermen tegen beïnvloedingen waarbij ze onder de vleugels van de ouders doorschieten. Reclamemakers weten dondersgoed dat ze bezig zijn om dat ouderlijk toezicht te omzeilen. De lijn tussen verleiding en misleiding is super dun en ze zitten, veel vaker dan mij lief is, aan de verkeerde kant.‘’
Volgens Pardoen kan je van kinderen niet verwachten dat zij reclames als zodanig herkennen. Uit onderzoek is gebleken dat de signalen op televisie wel herkenbaar worden vanaf het achtste of negende levensjaar. ,,Als het gaat om online reclame zien kinderen dat op hun twaalfde nog steeds niet.‘’ Pardoen zegt dat het herkennen van signalen alleen niet genoeg is. ,,Ze moeten leren hoe ze zich daartegen kunnen verweren. Dat vraagt namelijk een grote mate van zelfreflectie die je niet van een kind kan verwachten.‘’
Dat vraagt namelijk een grote mate van zelfreflectie die je niet van een kind kan verwachten
Justine Pardoen – Specialist Mediaopvoeding
Reclamecode
Volgens de Kinder- en Jeugdreclamecode moet er bij reclames gericht op kinderen rekening gehouden worden met hun bevattingsvermogen en verwachtingspatroon, vooral met betrekking tot het speelplezier, de afmetingen en de prestaties van het product. ,,Reclames mogen niet misleidend of onherkenbaar zijn,‘’ zegt Fiona Vening van de reclamecodecommissie. ,,Mochten ouders zien dat er reclame‘s zijn die in strijd zijn met deze regels, kunnen ze een klacht indienen bij de reclamecodecommissie.‘’
Pardoen vindt dat er veel meer duidelijk gemaakt moet worden over hoe de apps geld verdienen. ,,Het key-woord is transparantie. Als een app gratis is: hoe komt het dan dat die gratis is en welke reclames zijn er te zien? Je kan beter een goede app kopen, waarvan je weet dat kinderen niet op een ongevraagde manier benaderd worden. Maar dat is voor veel ouders toch teveel gevraagd.‘’
Bron: AD.nl